โจเซฟ แคร์รี เมอร์ริค เกิดเมื่อวันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ. 1862 ณ. เลขที่ 50 ถนนลี เลสเตอร์, เลสเตอร์เชียร์, ประเทศอังกฤษ บิดาชื่อ โจเซฟ ร็อคลี เมอร์ริค และมารดา มารี แจน[2] โจเซฟ ร็อคลี เมอร์ริค (ค.ศ. 1835 – 1897) เป็นลูกชายของช่างทอผ้าที่เกิดในลอนดอน บาร์นาบัส เมอร์ริค ที่ย้ายไปอยู่เมืองเลสเตอร์ในช่วงทศวรรษที่ 1820 หรือ 1830 และภรรยาคนที่สามของเขา ซาร่าห์ ร็อคลี มารี แจน พอตเตอร์ตัน (ค.ศ. 1834 – 1873)[3] เกิดที่เมืองเอฟวิงตัน ,เชสเตอร์เชียร์ พ่อของเธอชื่อ วิลเลียม พอตเตอร์ตัน ที่ได้รับการอธิบายว่าเป็นคนงานการเกษตรในปี ค.ศ. 1851 สำมะโนประชากรของเทอร์มาสตัน ,เชสเตอร์เชียร์ เธอบอกว่าจะต้องมีรูปแบบพิการทางร่างกายบางส่วนและในขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งทำงานเป็นคนรับใช้ในเลสเตอร์เชียร์ ก่อนที่จะแต่งงานกับโจเซฟ ร็อคลี เมอร์ริค

ในปีต่อมา โจเซฟ แคร์รี เมอร์ริค ก็ได้เกิด เห็นได้ว่ามีสุขภาพดีและไม่มีอาการภายนอกผิดปกติใด ๆ ที่ไม่กี่ปีแรกของชีวิตของเขา ชื่อได้ตั้งมาจากพ่อของเขา เขาได้รับชื่อกลางเป็น แคร์รี โดยแม่ของเขา หลังจากทำพิธีกลุ่มคณะแบปทิสต์ของพระวิลเลียม แครีย์[4] ต่อมาตระกูลเมอร์ริคมีลูกอีกสาม ได้แก่ จอห์น โทมัส (เกิด 21 เมษายน ค.ศ. 1864 เสียชีวิตด้วยโรคไข้ทรพิษ 24 กรกฎาคมในปีเดียวกัน) ,วิลเลียม อาร์เธอร์ (เกิดมกราคม ค.ศ. 1866) ผู้ที่เสียชีวิตด้วยโรคไข้อีดำอีแดงใน 21 ธันวาคม ค.ศ. 1870 และแมเรียน เอลิซ่า (เกิด 28 กันยายน ค.ศ. 1867) ผู้ที่เกิดมาพร้อมกับพิการทางร่างกายและเสียชีวิตด้วยโรคกระดูกสันหลังอักเสบ และเกิดอาการชักในปี ค.ศ. 1891[5][6][7]

หนังสือเล่มเล็ก ๆ ชื่อ The Autobiography of Joseph Carey Merrick ผลิตในปี ค.ศ. 1884 ที่มาพร้อมนิทรรศการของเขา กล่าวว่าเขาเริ่มแสดงอาการเมื่อเวลาประมาณห้าปีด้วย ผิวหนังเป็นก้อนหนาเหมือนช้างและเกือบจะเป็นสีเดียวกัน ตามที่บทความในปี ค.ศ. 1930 ชื่อ Illustrated Leicester Chronicle เขาเริ่มมีอาการบวมมากขึ้นที่ริมฝีปากของเขาในอายุ 21 เดือน ตามด้วยก้อนกระดูกบนหน้าผากของเขาและคลายตัว และผิวหนังกลายเป็นหยาบ[8][9]